حلول ماه معظم شعبان بر عاشقان عبادت و عرفان مبارک باشد. یکی از اعمالی که در این ماه وارد شده مناجات پر فیض شعبانیه است که نجوای عارفان و دلباختگان و شیفتگان ذات اقدس خداوند تبارک و تعالی است.و چه بسا بعضی از بندگان مقرب خدا انتظار ماه شعبان را می کشند تا در آن نوای مناجات شعبانیه را از باطن جان سر دهند.
امام خمینی(ره) درباره مناجات شعبانیه می فرماید:
ماه شعبان مقدمه است براى ماه مبارک رمضان که مردم مهیا بشوند براى ورود در ماه مبارک رمضان و ورود در «ضیافت اللَّه». ماه شعبان براى مهیا کردن این افراد است، مهیا کردن مسلمین است براى ضیافت خدا، ادبش آن مناجات شعبانیه است. من ندیده ام در ادعیه، دعایى را که گفته شده باشد همه امامها این دعا را مىخواندند، در دعاى شعبانیه این هست؛ اما من یادم نیست که در یک دعاى دیگرى دیده باشم که همه ائمه این را مىخواندند. این مناجات شعبانیه براى این است که شما را، همه را مهیا کند براى «ضیافت اللَّه».
آقای سید رحیم میریان می گوید: در ماه شعبان گاهی که شبها پشت در اطاق امام میخوابیدم میدیدم یک ساعت مانده به اذان صبح امام بیدار میشدند و وضو میگرفتند و پس از نماز شب مشغول مناجات شعبانیه میشدند و در این مناجات به قدری گریه میکردند که من که پشت اطاقشان میخوابیدم گاهی با صدای گریه ایشان از خواب بیدار میشدم با اینکه بسیار آرام و آهسته اعمال شب را انجام میدادند تا کسی بیدار نشود.
منبع: برداشتهایی از سیرۀ امام خمینی، جلد سوم حالات معنوی، به کوشش غلامعلی رجائی، ص190.
آخرین نظرات