^{حلول ماه معظم شعبان بر عاشقان عبادت و عرفان مبارک باشد. یکی از اعمالی که در این ماه وارد شده مناجات پر فیض شعبانیه است که نجوای عارفان و دلباختگان و شیفتگان ذات اقدس خداوند تبارک و تعالی است.و چه بسا بعضی از بندگان مقرب خدا انتظار ماه شعبان را می کشند تا در آن نوای مناجات شعبانیه را از باطن جان سر دهند.}

^{امام خمینی(ره) درباره مناجات شعبانیه می فرماید:}

^{ماه شعبان مقدمه است براى ماه مبارک رمضان که مردم مهیا بشوند براى ورود در ماه مبارک رمضان و ورود در «ضیافت اللَّه». ماه شعبان براى مهیا کردن این افراد است، مهیا کردن مسلمین است براى ضیافت خدا، ادبش آن مناجات شعبانیه است. من ندیده‏ ام در ادعیه، دعایى را که گفته شده باشد همه امامها این دعا را مى‏خواندند، در دعاى شعبانیه این هست؛ اما من یادم نیست که در یک دعاى دیگرى دیده باشم که همه ائمه این را مى‏خواندند. این مناجات شعبانیه براى این است که شما را، همه را مهیا کند براى «ضیافت اللَّه».}

^{آقای سید رحیم میریان می گوید: در ماه شعبان گاهی که شبها پشت در اطاق امام می‏خوابیدم می‏دیدم یک ساعت مانده به اذان صبح امام بیدار می‏شدند و وضو می‏گرفتند و پس از نماز شب مشغول مناجات شعبانیه می‏شدند و در این مناجات به قدری گریه می‏کردند که من که پشت اطاقشان می‏خوابیدم گاهی با صدای گریه ایشان از خواب بیدار می‏شدم با اینکه بسیار آرام و آهسته اعمال شب را انجام می‏دادند تا کسی بیدار نشود.}

^{منبع: برداشتهایی از سیرۀ امام خمینی، جلد سوم حالات معنوی، به کوشش غلامعلی رجائی، ص190.}